Yurt Dışında Havalimanında Sorguya Alınmak: Gerçek Hikâyeler, Sessiz Stres ve Hazırlıklı Olmanın Önemi
🛃 "Lütfen pasaportunuzla bizimle gelir misiniz?"
Bu cümle, yolculuğun en sonunda değil; en başında başına bela olur bazen.
Uçaktan inmişsindir. Hayalinde otel, sokaklar, yeni yemekler, fotoğraflar vardır. Ama pasaport kontrolünde görevli sana sıradan bakmaz. Uzun bakar.
Sonra birini çağırır.
İkinci görevli gelir, göz teması bile kurmadan seni başka bir yöne işaret eder.
Kendini anlatmak zorunda olduğun, kimseyi tanımadığın ve çoğu zaman suçlu gibi hissettiğin bir odaya girersin.
Bu yazıda, bu odaya giren Türk gezginlerin gerçek hikâyelerini, yaşadıkları duygusal dalgaları ve bu durumla başa çıkmanın yollarını paylaşıyoruz.
✍️ Kerem · 20 Haziran 2025
“Üzerime Hiçbir Şey Olmadığı Halde, Yine de Bana Güvenilmedi.”
— Serkan, 31, Yazılım Mühendisi
“Berlin'e iş gezisi için gidiyordum. İlk Schengen vizemdi.
Vardığımda her şey normaldi. Kuyrukta sırayla ilerliyordum.
Pasaportumu verdim, adam baktı, ekrana uzun süre odaklandı.
Sonra başka birini çağırdı. ‘Lütfen bizimle gelir misiniz?’ dedi.
Ne hissettiğimi tarif edemem. Sanki o an bedenim orada kaldı, ruhum başka yere gitti.Bir odaya götürüldüm. Tek kelime etmeden çantamı açtırdılar.
Bilgisayarımı, iç çamaşırlarımı, ilaç kutumu kontrol ettiler.
Sorular basitti: Nerede kalacaksınız? Ne kadar paranız var? Türkiye'ye dönecek misiniz?
Ama o soruların tonu beni sınavda değil, suç sorgusunda hissettirdi.‘Neden mühendis olduğunuzu ispat edemiyorsunuz?’ dediler.
Vizemi onaylayan konsolosluk belgemi zaten görmüştü.
Ama o görevli beni tanımıyordu. Onun gözünde sadece ‘Türk pasaportu’ taşıyordum.50 dakika sürdü. Ne özür dilediler, ne teşekkür ettiler.
Bavulumu aldım, terminale çıktım, dışarıda hava mis gibiydi.
Ama içimde bir şey kırılmış gibiydi. Çünkü bu bir güvenlik prosedürü değil, kişisel bir reddedilme gibiydi.”
🧠 Analiz: Serkan’ın başına gelen, pasaport kaynaklı görünüşsel ayrımcılığın bir örneği. Bu gibi durumlar, kişinin mesleği veya niyeti değil; belgelerin eksiksizliği ve görevlinin önyargısına karşı ne kadar hazırlıklı olduğunla ilgili şekilleniyor.
“Londra'da Sadece Airbnb Linki Gösterdim, 3 Saatim Gitti.”
— Melis, 26, Grafik Tasarımcı
“İngiltere’ye ilk kez gidiyordum. Heyecanlıydım.
Heathrow Havalimanı'nda pasaport kontrolüne geldiğimde görevli bana gülümsedi.
‘Nerede kalacaksınız?’ diye sordu.
Ben de telefondan Airbnb linkini gösterdim.
O andaki değişim... yüz ifadesindeki o ‘ciddiye dönüş’, hala aklımda.‘Bu adres kayıtlarda görünmüyor. Sizi detaylı kontrol için alacağız.’
Kalakaldım. Çünkü bu seyahate aylarca hazırlanmıştım.
Bütçemi denkleştirmiştim, eşyalarımı özenle hazırlamıştım.
Ve şimdi, bir ev adresi yüzünden saatler sürecek bir sorgudaydım.Küçük bir odaya alındım. Biri eşyalarımı karıştırdı.
Diğeri telefonuma baktı, Airbnb mesajlarını gösterdim.
Ev sahibine ulaşmaya çalıştılar.
Her şey gerçekti ama güvenmeye yanaşmadılar.
Üstelik bana İngiltere’de kiminle görüşeceğimi sordular.
‘Kimseyle. Sadece gezmeye geldim,’ dedim.3 saat sonra bırakıldım.
Ama o 3 saat, bana bir şeyi öğretti: Bazı ülkelerde sadece turist değil, ‘kanıt sunan ziyaretçi’ olursun.”
🧠 Analiz: Airbnb rezervasyonları bazı ülkelerde ‘resmi rezervasyon’ olarak kabul edilmeyebilir. Ev sahibinin tam adı, adresi ve telefon numarasının yazılı olduğu bir belge ile gitmek bu gibi durumlarda hayat kurtarır.
“Öğrenciyim Dedim, ‘Yarı Dönem Neden Kayıt Yok?’ Diye Sordular.”
— Mert, 23, Üniversite Öğrencisi
“Hollanda’ya ilk yurtdışı gezimi yapacaktım. Ailem sponsor oldu.
Hostel rezervasyonum, dönüş biletim, param vardı.
Ama öğrenci belgemde bir dönem ara verdiğim görünüyordu.Pasaport kontrolündeki görevli bana dosya gibi baktı.
‘Neden şu an üniversiteye kayıtlı değilsiniz?’ diye sordu.
Açıklamaya çalıştım. Dedim ki, pandemi sonrası döneme girmedim.
Ama onun gözünde bu ‘kaçma riski’ydi.O an gözüm doldu ama kendimi tutmaya çalıştım.
Türk olduğumu bildiklerinden mi böyleydi, yoksa her öğrenciye mi aynıydı, bilmiyorum.Bir şey olmadı. 25 dakika sonra geçmeme izin verdiler.
Ama o 25 dakika bana şunu gösterdi: Gidilecek ülke kadar, geri döneceğini göstermek de önemli.”
🧠 Analiz: Öğrenciler, sistemdeki boşluklar veya dönem kayıpları nedeniyle ‘riskli’ görülebilir. Güncel öğrenci belgesi, okuldan alınmış yazı, dönüş tarihi belgelenmiş bileti gibi kanıtlar şart.
🧠 Ne Yapmalı? Hazırlıklı Olmanın 5 Altın Kuralı
Tüm belgelerini basılı ve dijital olarak taşı: Otel, dönüş bileti, banka dökümü, okul/iş belgesi, vize evrakları.
Yanında güncel adres bilgisi olsun: Airbnb ya da otel fark etmez; ev sahibinin adı, adresi ve iletişim bilgisi şart.
Yanıtlarını kısa ve net ver: Gereksiz detay kafa karıştırır. “Tatil için geldim.” gibi açık ifadeler kullan.
Kibar ama kararlı ol: Sinirlenme. Ama hakkını bil. Sessiz kalmak da bazen güçlü bir duruştur.
Önceki vizeleri göster: Pasaportundaki diğer giriş-çıkış damgaları sana avantaj kazandırabilir.
🚫 Ne Yapmamalı?
Agresif ya da savunmacı konuşmak
Eksik veya uydurma bilgi vermek
Telefonla kayıt almaya çalışmak
Belgeleri “çevrimdışı” göstermemek
“Ben turistim, bu muameleyi hak etmiyorum!” tarzı tavırlara girmek
🔚 Son Söz: Pasaportunun Rengi Değil, Hazırlığın Konuşur
Sorgu odası kimsenin sevdiği bir yer değil.
Ama oraya her giren ‘suçlu’ değildir.
Ve her çıkan, biraz daha bilinçlidir.
Bu yazı, o odadan geçen herkesin sesi olsun.
Utanç değil, hazırlık konuşsun.
Ve her Türk gezgin, bu gibi anlarda kendini yalnız hissetmesin.
✍️ Bu blog Kerem tarafından yazıldı.
